Skip to content
gdzieś pomiędzy
Menu
  • O mnie
  • Gdzieś pomiędzy – czyli gdzie?
  • życie i …
  • życie i książki
  • życie i problemy
  • Czytamy dzieciom
  • Opowieści rodzinne
  • Galeria
Menu
wakacje - ja na pomoście nad jeziorem, ze wszystkimi swoimi zmarszczkami i grubymi nogami

Wakacje #1

Posted on 2 lipca 20222 lipca 2022 by Ola

Reportaż wakacyjny pierwszy i nie ostatni! Zapraszam, usiądźcie z kawą ciepłą czy mrożoną - zależy na jaką zwariowaną pogodę traficie - i poczytajcie ; )

Wakacje rozpoczęłam jak przystało na starszą, łatwo męczącą się panią – leniuchowaniem. Bałagan w domu jak był, tak sobie radośnie jest dalej. Ale zaczyna mi przeszkadzać, a to dobry znak, że może w końcu sięgnę po ścierę do kurzów czy po kartony do segregowania szkolnych materiałów, żeby się zrobiło jednak w domku ładniej. Na początku roku szkolnego wydawało mi się, że to bardzo dobry pomysł – jak wyjęte z teczek materiały i pomoce będę sobie zawadiacko i lekko rzucać – ot, na regał, ot do szuflady, ot na stół…

I tak rzucałam przez cały rok… Materiały do ksero, książki, obrazki do pokazywania, plakaty do zawieszania, wydruki, dokumenty, gazetki z pomysłami I DUŻO DUŻO INNYCH.

I tak sobie w tym pierwszym tygodniu wakacji stwierdziłam, że to jednak nie był taki fantastyczny pomysł. Oj nie. Teraz mam cały regał i 10 pudeł do poukładania. W mordę jeża.

Jak ktoś kiedyś obmyśli idealny sposób na segregację materiałów do nauczania w zerówce, taki, żeby sięgać do teczki z podpisem „Bezpieczeństwo” i żeby nie było tam obrazków o rozwoju motylka i cyklu rozwojowym żaby, to niech mi da znać. Ozłocę!

 

Chwila na jedną z rozmów z moim pięciolatkiem:

– Mamo, a jak byś się czuła, jakbyś się urodziła i od razu w ten sam dzień umarła?

Ja oderwana od leniuchowania z książką patrzę chwilę nieprzytomnym wzrokiem, matko bosko, skąd on te pytania bierze?! Po czym odpowiadam:

– Byłoby mi na pewno smutno. Jeden dzień to bardzo mało, prawda? A powiedz mi kotku, czemu pytasz?

– Bo muchy muszą żyć tylko jeden dzień, wiesz?

– Aha. O tym myślałeś. To jakbym była taką muchą – odpowiadam już swobodnie, że to tylko o owady chodziło – to bym nie traciła czasu na żale, tylko oglądała jak najwięcej świata, śmiałabym się… A ty, co byś zrobił?

– No nic, po prostu bym był. I widział świat – ogłosił mój mały filozof i wypalił znowu: – A jak byś się czuła, gdybyś była malutkim smokiem, który w ogóle nie jest groźny ale przychodzą ludzie i chcą go zabić?

 – Boże, czułabym się strasznie przestraszona! Skąd ty masz takie pytania?!

Ale Piotrek już zajął się zdobywaniem Jedynego Pierścienia w grze Lego Hobbit i nie zwracał już na mnie uwagi. Oprócz tego, że ja też co jakiś czas byłam do gry zapraszana. W wieku przedstarczym moje dzieci nauczyły mnie grać w grę komputerową. I nie mówcie nikomu, ale gry Lego są całkiem spoko ; ) Oczywiście oficjalnie wszystkiego się wyprę!

 

W przerwach od leniuchowania, rozmawiania i grania przeczytałam bardzo fajną książkę, znalezioną przypadkiem – przyciągnęło mnie po prostu nazwisko autorek  – i to był strzał w dziesiątkę. To tam pojawiło się określenie „wiek przedstarczy”. A książka to „Jak się starzec bez godności”. Pomyślałam, że ten tytuł będzie do mnie pasował idealnie. Nie mam godności. Po czterdziestce zaczynam pisać bloga, uczę się grać w gry, zakładam instagrama, noszę bluzki na ramiączkach, nie martwiąc się trzęsącą się skórą pod ramionami (to moje „pelikany” i już), nie boję się wyjść do ludzi bez makijażu i garsonki, nie boję się myśli o zmianie pracy, jak już solidnie będę miała dość szkoły, podpisuję się w końcu jak kobieta – jako „nauczycielka”, jako „wychowawczyni” – a nie w formie męskiej, nie marudzę, że kiedyś to było a teraz to nie ma… No bez godności przystającej mojemu wiekowi jestem zupełnie! Hura!

A jak się okaże, że z czasem przychodzi miłość do beżowych, plisowanych spódniczek do kostek, plecionych sandałków ortopedycznych, siwizny farbowanej na fioletowo, to niech tak będzie, bylebym nie zamknęła się wewnętrznie na świat i na ludzi!

„Po dekadach przejmowania się coludziepowiedzyzmem, konwenansami, zmarszczkami, grubym tyłkiem, krzywą łydką, wąsikiem i siwym odrostem wpadłyśmy na pomysł, żeby się tym nie przejmować. Teraz próbujemy.” – piszą autorki we wstępie.

Czytałam trochę poradników o byciu mamą, czy nauczycielką ale o byciu człowiekiem w wieku przedstarczym jeszcze nie. Książka „Jak się starzeć bez godności” Magdaleny Grzebałkowskiej i Ewy Winnickiej to książka – pocieszajka 🙂 Przywołuje uśmiech i zgodę na to, co ma nadejść, byleby przyszło na moich warunkach!

A propos mojego wyglądu i na fali zainteresowania Piotrka Hobbitem i Władcą Pierścieni – bo on nie tylko gra w Lego, ale też słucha audiobooka, ogląda fragmenty filmu, układa scenki z klocków, jednym słowem wpadł jak śliwka w kompot –  mówię ostatnio do Mai:

– Hej, mam świetny pomysł! Zrobimy Piotrkowi tematyczne przyjęcie urodzinowe! Każdy przebierze się za kogoś ze świata Śródziemia! Elfy, krasnoludy, niziołki…

– No nie wiem – burczy Maja średnio zapalona do tego pomysłu.

– Tak, słuchaj, ja będę Galadrielą, zamawiam!

Gwoli wyjaśnienia, Galadriela to wysoka, szczupła Królowa Elfów, najpiękniejsza, z długimi blond włosami, masą niewymuszonego wdzięku, gracji, poważna, mądra… No jasne, że chciałam być nią! Maja spojrzała na mnie spod oka, jakoś tak dziwnie, z lekką taką niepewnością, westchnęłam więc i przyznałam: – No dobra, z moimi włosami to raczej na hobbita się nadaję, wiem…

 – I z twoim wzrostem – dodaje Maja bezlitośnie.

Tak, hobbity – niziołki – są wzrostu siedzącego psa, mają niedające się uczesać porządnie włosy, są przywiązane do domu i codziennych zwykłych rzeczy, nie zamyślają się nad przyszłością świata, nie mają w sobie dostojeństwa, a o wdzięku trudno wspominać mówiąc o kimś, kto gania boso.

Na moje mało wdzięczne stopy patrzymy już bez słów.

Cóż, trudno. Zawsze mogła mi przypaść rola krasnoluda. Tego z brodą.

wakacje - ja nad jeziorem
Kiedy prosisz męża, zrób mi takie fajne, wiesz, ładne zdjęcie, żeby tu było słońce, tu błyszcząca woda, tu błysk w oku... a on w połowie twojego tłumaczenia wręcza ci z powrotem telefon i mówi: masz. Już.
okładka książki "Jak się starzeć bez godności"
Idealna lektura na wakacje! Pełna poczucia humoru i dystansu. Autorki prowadzą też podcast pod tym samym tytułem, do znalezienia na spotify.
okładka książki "Jak się starzeć bez godności" na tle bluzki na ramiączkach
wakacje - spacer po łące
wakacje - spacer po łące, dmuchawiec
wakacje - spacer po łące - polne kwiaty i chwasty

Nawigacja wpisu

← Czerwiec.
Wakacje #2. Książki! →

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

kontakt
PRZYGRYWKA
Wrześniowo i jazzowo-folkowo. Co przyszło z wiatrem, z wiatrem odejdzie.
Julia Pietrucha.
Ola, siedzi w oknie, zdjęcie czarno - białe, melancholijne, bo tematem jest czas
To ja, Ola, zapraszam do mojego zwykle uśmiechniętego świata. Choć chwile zwątpienia, goryczy i szarości też tu są, co zrobić... Też tak masz? To się zrozumiemy!
Poczytasz u mnie o życiu codziennym, o polecanych książkach, o wychowaniu. Znajdziesz też chwile z dobrą muzyką!

Ostatnie wpisy:

  • Opowieści rodzinne. Lato – część 2
  • Lilka i Henio
  • Literacki Sopot 2023
  • Opowieści rodzinne. Lato – część 1
  • Urlop. Kawa. Kryminał.

Często zaglądam do:

na stronie bajki - blog Małgosi Cudak, z bajkami do słuchania i książkami do czytania

książka Małgosi Cudak, Mała księga mieszkańców puszczy
Książka M. Cudak, nad którą objęłam mój pierwszy patronat.

miss ferreira - blog o życiowych zamieszaniach

julia rozumek - blog pisarsko - życiowy

Archiwa blogowe:

  • wrzesień 2023
  • sierpień 2023
  • lipiec 2023
  • czerwiec 2023
  • maj 2023
  • kwiecień 2023
  • marzec 2023
  • luty 2023
  • styczeń 2023
  • grudzień 2022
  • listopad 2022
  • październik 2022
  • wrzesień 2022
  • sierpień 2022
  • lipiec 2022
  • czerwiec 2022
  • maj 2022
  • kwiecień 2022
  • marzec 2022
  • luty 2022
  • styczeń 2022
  • grudzień 2021
  • listopad 2021
  • październik 2021
  • wrzesień 2021
  • życie i …
  • życie i książki
  • życie i problemy

anegdotki dobry humor dziecko jesień kryminały książki malarstwo matka-feministka małżeństwo musierowicz muzyka mąż notatki nowy_dzień opowiadanie przepis reportaże rodzina rozmowy samo życie spokój współczucie wychowanie wyjaśnienie zdjęcia zdrowie święta żółte liście

gdzies.tam.pomiedzy

Kasia Jurczyk Gniazdowanie Wyd. Na Szczęście __ Kasia Jurczyk
Gniazdowanie
Wyd. Na Szczęście 
_____________________
Gniazdowanie to (po książce dla dzieci o Antosiu) druga propozycja nowego na rynku wydawnictwa. Antoś bardzo się moim dzieciom podobał, a ja zaufałam wydawnictwu i książkę Kasi Jurczyk kupiłam tak szybko, że czytałam ją w dniu oficjalnej premiery!
To książka obyczajowa, z cyklu: o życiu, ale bez nudnego owijania w cukry i lukry.
Alicja, bohaterka, jest wplątana w przemocowe małżeństwo i w końcu próbuje odzyskać swoje życie, swoje poczucie wartości, chce odnaleźć się od nowa. Chce zbudować dla siebie i swojego syna nowy, bezpieczny dom, ale droga do spełnienia tego celu jest trudna przez okolicznosci zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne - wyjście z pewnych ról jest bardzo trudne. 
Ja zwykle lubię trochę więcej metafory w budowaniu fabuły, tu jest życie wprost. ALE właśnie dlatego będę ją mocno polecać. Jeżeli historia Alicji może komuś pomóc, to brak metafor jest iście najmniejszym problemem! A tu są nawet telefony i adresy stron, gdzie w przypadku doświadczania przemocy należy szukać pomocy i informacji. 
Podoba mi się też wątek sąsiadki, która nie boi się pomagać. A wiecie jak? Nawet zwykłym zapukaniem do drzwi w czasie awantury, żeby pożyczyć szklankę mleka, a naprawdę pokazać, że o wszystkim wie. Taka odwaga, drobna, a ważna. Potem robi więcej, ale już nie będę spojlerowac. A książkę - polecam! 
________________
#gdziespomiedzy
#bookstagrampl #kochamczytać #czytambolubię #polecajka #książki #książkaobyczajowa #przemocdomowa #życiebezściemy #gniazdowanie #kasiajurczyk #wydawnictwonaszczęście
Temat tygodnia: dawno temu. Bez interpretacji, bo Temat tygodnia: dawno temu. 
Bez interpretacji, bo na samą myśl o takowej mam ciarki. No jak tu przyznać, że wszystko, co dziś takie ważne, za czym pędzę, gonię, szukam sił, próbuję, padam i się podnoszę - to jutro będzie puchem marnym i pokruszonym. Oplecionym przez bluszcze, bzy i powoje.
@52zdjecia - ja teraz bardzo poproszę o temat lekki i przyjemny. Żartobliwy najlepiej;)

#takieżycie #wszystkomarność #itakzginiemywzupie 

#gdziespomiedzy 

#dawnotemu #52zdjęcia_35_2023 #temattygodnia #52zdjęcia
Chłopki. Opowieść o naszych babkach Joanna Kuci Chłopki. Opowieść o naszych babkach
Joanna Kuciel-Frydryszak
Wyd. Marginesy
_________________
Opisywać książki nie muszę, jest bestsellerem, jest tematem artykułów, jest czasem powodem do dyskusji.
To ja napiszę, czym są "Chłopki" dla mnie. I dlaczego cieszę się, że je przeczytałam.
Ta książka to kadr z przeszłości. Kadr sprzed stu lat. To dużo czy mało?
Dużo, jeżeli spojrzeć na postęp w wielu dziedzinach.
Mało, gdy wziąść pod uwagę, jak bardzo jeszcze tkwimy w tamtych stereotypach, jak życie naszych  babć wpływa na współczesne wybory. Mało, bo to wciąż jednak temat nieprzepracowany, nieprzegadany. Część wspomnień jest wypierana. Nie o wszystkim wiemy. 
A ta książka sprawia, że chcemy się obejrzeć w tył, w przeszłość, i spytać, jak to było w naszej rodzinie... 
Ja uważam, że takie rozmowy, powroty do dawnych lat, są bardzo potrzebne - jeżeli nie wiesz skąd przyszedłeś, możesz nie wiedzieć, dokąd idziesz. Możesz nie rozumieć i zbyt łatwo oceniać. 
Duża wartość tej książki leży też dla mnie w źródłach - są to prawdziwe pamiętniki, spisane historie, listy, ówczesne gazety... nie wszystkie, bo nie sposób ująć wszystkiego w jednej książce, ale jest to punkt wyjścia. Potem można sięgnąć po "Wymazaną granicę" czy "Był dwór nie ma dworu". 
Macie też jakieś książki, które uzupełniałyby "Chłopki"?
_______________
#gdziespomiedzy
#bookphotography #bookstagrampl #książki #literaturafaktu #chłopki #joannakucielfrydryszak #marginesy #kochamczytać #czytambolubię #polskawieś #niestatystyczny #polecajka
Margaret Atwood. Od niedawna jedna z moich ulubion Margaret Atwood. Od niedawna jedna z moich ulubionych pisarek. A za co pokochałam Atwood?
.
Za poczucie humoru. Takie ironiczne, czasem wręcz cyniczne. Jeżeli można mieć mroczne poczucie humoru, to kanadyjska pisarka je ma.
.
Za konsekwentne zdzieranie warstw. Nie zatrzymuj się w pół kroku, mówi Atwood, patrz, gdzie ta myśl cię zaprowadzi? Na pewno chcesz tam iść? Na pewno Ci się to podoba? Rzuciłeś hasło, a co ono naprawdę znaczy?
.
Za ludzką uczciwość. Brak pomników, piedestałów, zasłon i tabu. Siebie też nie oszczędza. 
.
Za to, że ocenę swoich bohaterów zostawia nam - czytelnikom.
.
Za umiejętność wchodzenia w przeróżne rodzaje osobowości - jaką ona musi mieć wyobraźnię! Jaką spostrzegawczość! 
.
Za odwagę - mówi głośno o problemach społecznych. Jest sobą. Czytałam kiedyś, że dorastanie w kanadyjskim lesie (Atwood tam właśnie się wychowywała, tak pracowali jej rodzice) uodporniło ją na pytanie "a co ludzie powiedzą?". 
.
Wreszcie za to, że czytając jej książki, to pomimo całej ich grozy, mroku i rozgrzebywania ludzkich emocji, nie czuję się pokaleczona. Ani dobijająco bezradna. Za słowo "czułosć" zostałabym zapewne nieźle zbesztana, ale pod surowością, przenikliwością książek Margaret Atwood kryje się ciut tkliwości. Może ciut nihilistycznej, ale jednak. 

#gdziespomiedzy #bookstagrampl #kochamczytać #czytambolubię #margaretatwood #opowieśćpodręcznej #kamienneposłanie #dobrekości #opisaniu
Idzie swoją drogą. Dużo tam kamieni, buty dziu Idzie swoją drogą. 
Dużo tam kamieni, buty dziurawe, ale ona idzie. To ze słońcem, to pod wiatr. 
Głównie wędruje z kawą i kalendarzem pod pachą, jako Wielka Ogarniaczka Życia Rodzinnego.
Czasem wypisuje się z ram i tańczy po łąkach.

@w.dziurawych.trampkach
- czy to ty?

#kobiety_fotowtorek #gdziespomiedzy 
@fotowtorek_kfs #kfs #siostrzeństwo
Czas. Dobry, lepszy, najlepszy. Zły, gorszy, naj Czas.

Dobry, lepszy, najlepszy.
Zły, gorszy, najgorszy.

Było... Jest! 

Będzie?

Co zatrzymać? Co wypuścić?
Oglądać się za siebie czy iść dalej?

"To sprzedane do nieba, cała sztuka. Szczęśliwy, kto ten skrawek widział, niech większego szczęścia nie szuka"
(M. Pawlikowska-Jasnorzewska)

#52zdjęcia_33_2023 #czas #52zdjęcia #temattygodnia 
#bookphotography #bookstagram #kochamczytać #gdziespomiedzy #mariapawlikowskajasnorzewska
Byłam jeszcze mała, miałam może 8 lat, kiedy c Byłam jeszcze mała, miałam może 8 lat, kiedy chwycilam z regału Babci książkę "Życie jest snem". Uderzenie tej myśli - czy życie może być snem -  pamiętam do dziś. 
Co jest prawdą a co złudzeniem? Co  gwiazdami a co ich odbiciem w stawie?

Moje impresje na temat: #książka_fotowtorek 
dla @kobiecafotoszkola 

#gdziespomiedzy #kfs_fotowtorek #bookstagram #kochamczytać #życiejestsnem #czytambolubię #trochęwątpliwości
Mistrzowie opowieści. O kobiecie Wyd. Wielka Lite Mistrzowie opowieści. O kobiecie
Wyd. Wielka Litera 
___________________
O budowaniu własnego "ja".
"Ten trudny wiek..." - o dorastaniu.
O radzieckiej (nie)szczęśliwości.
O samotności rodem z "Wron" Dvorakowej, ale w scenerii fińskiej wsi.
"Bukiet kwiatów, który Xia przyniósł do kawiarni, jest naprawdę piękny, a ja umieram ze smutku".
O tym, jak zostać panią sprzątającą na własność i o tym, jak w końcu można wybuchnąć płaczem.
O Towarzystwie do Zadawania Pytań - Virginii Woolf - świetne!
O tym, co się dzieje pod pewnym łóżkiem w Egipcie i o tym, kto jest idealną niewiastą - siostra, a w nagrodę "na głowę włożono jej koronę: jeszcze większą czarną płachtę (...). Mnie dla odmiany, chcąc zmylić ojca, los i przeznaczenie, mama ubierała jak chlopaka, jakbym nie była (...) każdą inną kobietą z otworem".
O tym, jak wybrać między dwoma miłościami - do matki i do przyjaciółki.
O matce - czarownicy.
O opiekowaniu się dziećmi jak na dobrą matkę przystało (groteska, humoreska?)
O zawiści, zemście, żalu i obracaniu wszystkiego w proch.
O depresji, psychozie poporodowej.
O potrzebie wolności. Kto będzie bardziej wolny - kobieta czy roślina?
O śmierci. 
O kobiecie takiej jak ty? Jak ja?

Będę do nich wracać. 

#gdziespomiedzy #bookstagrampl #bookstagram #kochamczytać #czytambolubię #niestatystyczny #polecajka #literaturapiękna #mistrzowieopowieści #mistrzowieopowieściokobiecie #okobiecie #wydawnictwowielkalitera #opowiadania
Wrzesień i sentymenty. Jedyne, jakie lubię. Nie Wrzesień i sentymenty. Jedyne, jakie lubię.  Nie jestem sentymentalna, reaguję alergicznie na hasło "kiedyś to było"; jak raz mąż zniósł ze strychu pudło z pamiątkami, w pierwszym odruchu wzruszyłam ramionami i chciałam wszystko wyrzucić. Bez żalu podarłam kilka starych zdjęć. 
Sentyment mam do szkoły. Zapach kredek i atramentu, czysty zeszyt, smak jabłka na drugie śniadanie (w domu obowiązkowo zupa mleczna) i widać duże poczucie bezpieczeństwa, skoro tak mi się dobrze kojarzy... może dlatego dziś pracuję w szkole ;)

#sentymenty #52zdjęcia_32_2023 #temattygodnia #52zdjęcia @52zdjecia
#wrzesień #szkoła #początek
#gdziespomiedzy
@zielonyregal - Małgosiu, jak ty wybrałaś te pa @zielonyregal - Małgosiu, jak ty wybrałaś te parę nazwisk, książek, z całego stosu rzeczy ważnych?! Jak miałam to wybrać ja?! Już chyba wolę wyzwanie typu: kup w Biedronce parówkę Patrycję!
Ale spróbowałam;)
I tak się przedstawia moja lista #54321 na dzień dzisiejszy:

5 książek, które kocham:
Pod słońcem Julii Fierdorczuk
Świat Dysku Terry'ego Pratchetta (że to trochę ponad 40 części? co tam, kocham każdą!)
Opowieść podręcznej Margaret Atwood (ale Testamenty już nie)
Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego 
Dziecko piątku Małgorzaty Musierowicz 

4 autorów, których książki biorę w ciemno:
Katarzyna Puzyńska
Julia Fiedorczuk
Margaret Atwood
Zofia Stanecka 

3 ulubione motywy:
macierzyństwo i wychowawcze dylematy
zwyczajne życie i młyny historii
szczegóły znaczące 

2 ulubione miejsca do czytania:
przy stole w kuchni
ławka bujana w ogrodzie (jeśli akurat taka gdzieś jest)

1 książka, która czeka na przeczytanie:
moja, hehe
a tak serio to leży ich cały stosik. W koszykach internetowych księgarni stosiki kolejne. W archiwach zapisanych polecajek bookstagramowych - jeszcze kolejne. A potem zawsze mogę wrócić do ulubionych-już-przeczytanych.

Uff, wybaczcie mi, moje wszystkie inne książki! Też was kocham! Każda z was była dla mnie w którymś momencie ważna, potrzebna - czy to do śmiechu, czy to do zamyślenia się... Następnym razem zgodzę się szybciej na bieganie w maratonie niż wybieranie spośród was! 
I kończę, bo przychodzą mi na myśl wszystkie książki, których nie wymieniłam ;)

#gdziespomiedzy #bookstagrampl #wyzwanieczytelnicze #ulubioneksiążki #juliafiedorczuk #katarzynapuzyńska #zofiastanecka #margaretatwood #kochamczytać #niestatystyczny #jeżycjada #światdysku #wiedźmin
Moja melancholijna Lilka. Tak ją narysowała @muk Moja melancholijna Lilka.
Tak ją narysowała @mukozu.art - świetnie uchwyciła charakter mojej bohaterki! Dziękuję Ci! 

Wyganiając mojego wewnętrznego krytyka hen, daleko, odważylam się napisać więcej o książce, którą napisałam. Mimo, że opowieść jest pełna humoru, to jednak pewien melancholijny rys też w sobie ma. Trochę tęsknoty za zrozumieniem, przyjaźnią. Za pięknem. 

I napisałam o dwóch ważnych literacko rzeczach - wszystko na blogu :) link będzie w relacji 'Lilka i Henio'.

@kachna.krasnianka - dziękuję za motywację do wpisu ❤️

#gdziespomiedzy #kochampisać #bookstagrampl 
#melancholia_fotowtorek #kfs @fotowtorek_kfs 
#ilustracja #bajkadladzieci
To tylko awaria. To się poskleja. @52zdjecia - a To tylko awaria.
To się poskleja.

@52zdjecia - a już myślałam, że nic nie będę miała na 31 temat...
I oto przyszedł dzisiejszy dzień. Cały na biało i wyszczerzony w złośliwym uśmiechu. No żesz od rana wszystko nie tak! Poskarżę się tylko, że na mój przepyszny zakalec synek się wykrzywił i rzucił: "to jest obrzydliwe!". No cóż. 
Do pracy też nic nie przygotuję, bo mi laminarka wariuje.
To... idę poczytać! Patrzę na stosik przyfotelowy i chyba wybiorę dziś kolejne opowiadania z cyklu "Mistrzowie opowieści. O kobiecie". Chcę wszystkie książki z tej serii! I nie chcę już żadnych awarii ;)

#totylkoawaria #temattygodnia #52zdjęcia_31_2023 #52zdjęcia 
#gdziespomiedzy #kochamczytać
Mój Instagram

życie i książki

Jesteś ważny, wiesz?

26 stycznia 2023
życie i książki

Opowieści rodzinne – 4

11 lutego 2022
życie i książki

Opowieści rodzinne 2

28 stycznia 2022
życie i ...

O dziecku, co jest mądrzejsze od mamy

28 września 2021
życie i książki

„Znikopis”

24 września 2021
życie i książki

Lek na całe zło świata? Phi, wiadomo. Książki.

25 września 2021
życie i ...

Rozmówki rodzinne.

11 września 2022
życie i problemy

Czapeczka i tożsamość

16 stycznia 2023
życie i problemy

Wpis od Miss Fereiry

14 października 2021
życie i książki

Moje miasteczko Bełz

25 września 2022

© 2023 gdzieś pomiędzy | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme