Skip to content
gdzieś pomiędzy
Menu
  • O mnie
  • Gdzieś pomiędzy – czyli gdzie?
  • życie i …
  • życie i książki
  • życie i problemy
  • Czytamy dzieciom
  • Opowieści rodzinne
  • Galeria
Menu
Wakacyjny obrazek Mai, wschodzące słońce nad rzeką

Żółte liście, szarlotki i inne melancholie

Posted on 15 października 202117 października 2021 by Ola

Te liście to piękne i żółte są tylko na początku i w słońcu – potem robi się z nich brązowa breja. Szarlotka – na chwilę i już jej nie ma – dziwne, swoją drogą… Tajemnicze! A co zostaje? Te melancholie – jesienne, deszczowe, wietrzyste. Brr…

Odganianie melancholii – część 1! Zapraszam, zanim zimny wiatr się rozhula w naszej duszy!

Czasem pomaga wspominanie wakacji. Moje były w tym roku wyjątkowo udane, przez wyjazd do Krzywonogi i pensjonatu „Pod dobrym aniołem”:

https://www.poddobrymaniolem.pl/

Kiedyś – jakoś w maju – postanowiliśmy, że jedziemy w końcu na wakacje. No kto bogatemu zabroni?! Ze względu na moją celiakię znalazłam pensjonat z bezglutenowym jedzeniem (odpoczynek od wafli ryżowych, jeeej!), okolica wygląda na odpowiednio wyludnioną, z chaszczami, dzikim borem i żabami w stawie. Nawet bon nieszczęsny turystyczny aktywowany… i tak sobie pojechaliśmy.

Miałam nadzieję, że wszystko spakowane, ze szczoteczkami do zębów, z jedzeniem na zapas (trzygodzinna podróż wymaga siaty żarcia, wiadomo!), książkami na wesoło i książkami na zadumę, grami, zabawkami, kaloszami, ubraniami na upał i na mróz, plasterkami, lekami, kawą ulubioną, i całym tym pierdzielnikiem. Miałam nadzieję, że my się też do samochodu zmieścimy, nie tyko dwie walizki i pińset siatek. Przyczepka by się przydała, myślałam…. A niektórzy pod namiot potrafią się zebrać…

Moja siostra napisała mi wtedy taką dykteryjkę:

„Z tym namiotem i dziećmi to już nie jest takie proste, jak by się mogło wydawać! Raz jak byłam z mężem na Jezioraku, do naszego obozu przypłynęli łódeczką znajomi. Łódeczka mała, jakiś orion czy coś, oni przypłynęli na dwa dni. Zacumowali, i dalejże wyciągają z łódki swój obóz: dwóch synów, wielki namiot czterokomorowy, polową kuchnię z kuchenką gazową, kompletem garnków i naczyń, składane łóżka, materace, zaczyna być ciekawie, jak u Hermiony z jej magiczną torebką, zabawki, jedzenie, torby, siatki, przenośny kibelek dla dzieci i bernardyna. Było na co popatrzeć.”

Ano nie wątpię.

Tak mi tylko przyszło wtedy na myśl, że te namioty to chyba cyrkowe muszą być.

Nasze walizki według mojego synka miały wyglądać tak:

Walizka wakacyjna mojego synka.
Walizka wakacyjna Piotrka. First things first...

Ale sam wyjazd – idealny! Jaki to był piękny tydzień! Taki mój ulubiony – powoli, bez nerwów, las, jezioro… Zdjęcia robiłam, na zdjęciach głównie krzaczki, kwiatki, droga nad jezioro, droga do lasu, znowu drzewa i jeszcze ta dziewanna, koniecznie te trzy malinki, bo słońce przez nie prześwieca! Dzieci czasem też w kadr weszły. I jak ktoś potrzebuje zdjęcia pelargonii, to mogę się podzielić, bo zachwycała mnie każda jedna doniczka. Niedawno taki hejt na pelargonie czytałam, że to wiocha, że wstyd i czas by wyjść już z tej pelargoniowej zaściankowości, ale Bożesz ty mój, jak to ludzie się na kwiatach nie znają… Na szczęście mazurskie wsie zaściankowością się nie przejęły i każdy przyzwoity domek, drabina, ruiny ściany od stodoły i płotek tonęły w powodzi kwiatów.

Mam też zdjęcie ślimaka o poranku. Tak sobie szedł z naprzeciwka leśną dróżką, aż się prosił, by być symbolem tego wyjazdu. W stylu slow.

Pod Dobrym Aniołem - pelargonie w ogrodzie.
Pod Dobrym Aniołem - pelargonie w ogrodzie pensojnatu.
Trzy malinki w lesie w Krzywonodze.
Trzy malinki w lesie w Krzywonodze.
Pod Dobrym Aniołem w Krzywonodze - pensjonat.
Pod Doobrym Aniołem - ogród przy pensjonacie
Ślimak z Krzywonogi.
Ślimak z Krzywonogi - symbol wyjazdu w stylu slow.

Były też momenty straszne…

Byłam wtedy świeżo po przeczytaniu wpisu mojej ulubionej blogierki – Julii Rozumek – która, wspominając swoją mamę, przytoczyła jedno z jej ulubionych powiedzonek: „aaa, w dupie z tym!” Taka rada na szczęśliwe życie.

Cały wpis tutaj:

https://www.juliarozumek.pl/pusta-plaza/

U mnie „mam to w dupie” zadziałało. Przyjechaliśmy na nasze wyczekane, wychuchane wakacje, wszystko pięknie, cud, miód aż przyszła pora śniadania. Nagle Piotrek szmyrgla dostał, chciał biegać po stołówce, schował się pod stół, obłęd w oczach, i moich, i jego – no żesz o co chodzi?? Ja wiem, że mój dom to nie wersal, ale jakieś dobre maniery jednak mamy! A tu taki wstyd!

I miałam do wyboru – skupić się na tym, żeby mój syn pokazał wszystkim, że jest moją wizytówką i harców wyczyniać nie będzie i zmusić go do grzecznego siedzenia i jedzenia i tym samym zepsuć sobie i wszystkim wyjazd; albo porozmawiać z nim. Mieć w dupie co kto pomyśli o moich metodach i normalnie z ze swoim dzieckiem porozmawiać. W końcu znam Piotrka i wiem, że jest kumaty chłopak i jest szansa, ze się dogadamy. I usłyszałam „Mamo, a jak oni tak wszyscy się na mnie patrzą, to mnie nie lubią?”. I tu był problem.

Więc nie niewychowany gbur ale kwestia nieśmiałości, lęku przed nowym miejscem, ten cholerny brak pewności siebie… Potem już było normalnie, zresztą potem na śniadanka były parówki. A jak są parówki, to świat jest piękny i bez zmartwień.

A potem wróciliśmy na naszą Północ. Jasny gwint z tą pogodą! To samo lato, sierpień, ta sama Polska, tylko strefa klimatyczna jakby inna… Tak wyglądaliśmy pewnym letnim wieczorkiem nad polskim morzem:

Mama i syn nad polskim morzem
Ja i Piotruś nad polskim morzem, sierpień - ten szalik i wiatr we włosach...
Nad morzem, zachód słońca
Wakacje, piękny zachód słońca. Do wspominania jesienią...

Trochę lepiej… Trochę odgoniłam od siebie jesienne strzygi. Jeszcze mam w zapasie niezawodne książki, o tym będzie część 2. 

I zawsze zostaje szarlotka!

Szarlotka

Nawigacja wpisu

← Wpis od Miss Fereiry
Żółte liście – część 2 →

2 thoughts on “Żółte liście, szarlotki i inne melancholie”

  1. Ola pisze:
    5 listopada 2021 o 16:23

    A przepis na szarlotkę jest już na moim instagramie. Jak ktoś nie używa insta, to zawsze mogę podesłać na mail 🙂

    Odpowiedz

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

kontakt
PRZYGRYWKA
Wrześniowo i jazzowo-folkowo. Co przyszło z wiatrem, z wiatrem odejdzie.
Julia Pietrucha.
Ola, siedzi w oknie, zdjęcie czarno - białe, melancholijne, bo tematem jest czas
To ja, Ola, zapraszam do mojego zwykle uśmiechniętego świata. Choć chwile zwątpienia, goryczy i szarości też tu są, co zrobić... Też tak masz? To się zrozumiemy!
Poczytasz u mnie o życiu codziennym, o polecanych książkach, o wychowaniu. Znajdziesz też chwile z dobrą muzyką!

Ostatnie wpisy:

  • Opowieści rodzinne. Lato – część 2
  • Lilka i Henio
  • Literacki Sopot 2023
  • Opowieści rodzinne. Lato – część 1
  • Urlop. Kawa. Kryminał.

Często zaglądam do:

na stronie bajki - blog Małgosi Cudak, z bajkami do słuchania i książkami do czytania

książka Małgosi Cudak, Mała księga mieszkańców puszczy
Książka M. Cudak, nad którą objęłam mój pierwszy patronat.

miss ferreira - blog o życiowych zamieszaniach

julia rozumek - blog pisarsko - życiowy

Archiwa blogowe:

  • wrzesień 2023
  • sierpień 2023
  • lipiec 2023
  • czerwiec 2023
  • maj 2023
  • kwiecień 2023
  • marzec 2023
  • luty 2023
  • styczeń 2023
  • grudzień 2022
  • listopad 2022
  • październik 2022
  • wrzesień 2022
  • sierpień 2022
  • lipiec 2022
  • czerwiec 2022
  • maj 2022
  • kwiecień 2022
  • marzec 2022
  • luty 2022
  • styczeń 2022
  • grudzień 2021
  • listopad 2021
  • październik 2021
  • wrzesień 2021
  • życie i …
  • życie i książki
  • życie i problemy

anegdotki dobry humor dziecko jesień kryminały książki malarstwo matka-feministka małżeństwo musierowicz muzyka mąż notatki nowy_dzień opowiadanie przepis reportaże rodzina rozmowy samo życie spokój współczucie wychowanie wyjaśnienie zdjęcia zdrowie święta żółte liście

gdzies.tam.pomiedzy

Kasia Jurczyk Gniazdowanie Wyd. Na Szczęście __ Kasia Jurczyk
Gniazdowanie
Wyd. Na Szczęście 
_____________________
Gniazdowanie to (po książce dla dzieci o Antosiu) druga propozycja nowego na rynku wydawnictwa. Antoś bardzo się moim dzieciom podobał, a ja zaufałam wydawnictwu i książkę Kasi Jurczyk kupiłam tak szybko, że czytałam ją w dniu oficjalnej premiery!
To książka obyczajowa, z cyklu: o życiu, ale bez nudnego owijania w cukry i lukry.
Alicja, bohaterka, jest wplątana w przemocowe małżeństwo i w końcu próbuje odzyskać swoje życie, swoje poczucie wartości, chce odnaleźć się od nowa. Chce zbudować dla siebie i swojego syna nowy, bezpieczny dom, ale droga do spełnienia tego celu jest trudna przez okolicznosci zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne - wyjście z pewnych ról jest bardzo trudne. 
Ja zwykle lubię trochę więcej metafory w budowaniu fabuły, tu jest życie wprost. ALE właśnie dlatego będę ją mocno polecać. Jeżeli historia Alicji może komuś pomóc, to brak metafor jest iście najmniejszym problemem! A tu są nawet telefony i adresy stron, gdzie w przypadku doświadczania przemocy należy szukać pomocy i informacji. 
Podoba mi się też wątek sąsiadki, która nie boi się pomagać. A wiecie jak? Nawet zwykłym zapukaniem do drzwi w czasie awantury, żeby pożyczyć szklankę mleka, a naprawdę pokazać, że o wszystkim wie. Taka odwaga, drobna, a ważna. Potem robi więcej, ale już nie będę spojlerowac. A książkę - polecam! 
________________
#gdziespomiedzy
#bookstagrampl #kochamczytać #czytambolubię #polecajka #książki #książkaobyczajowa #przemocdomowa #życiebezściemy #gniazdowanie #kasiajurczyk #wydawnictwonaszczęście
Temat tygodnia: dawno temu. Bez interpretacji, bo Temat tygodnia: dawno temu. 
Bez interpretacji, bo na samą myśl o takowej mam ciarki. No jak tu przyznać, że wszystko, co dziś takie ważne, za czym pędzę, gonię, szukam sił, próbuję, padam i się podnoszę - to jutro będzie puchem marnym i pokruszonym. Oplecionym przez bluszcze, bzy i powoje.
@52zdjecia - ja teraz bardzo poproszę o temat lekki i przyjemny. Żartobliwy najlepiej;)

#takieżycie #wszystkomarność #itakzginiemywzupie 

#gdziespomiedzy 

#dawnotemu #52zdjęcia_35_2023 #temattygodnia #52zdjęcia
Chłopki. Opowieść o naszych babkach Joanna Kuci Chłopki. Opowieść o naszych babkach
Joanna Kuciel-Frydryszak
Wyd. Marginesy
_________________
Opisywać książki nie muszę, jest bestsellerem, jest tematem artykułów, jest czasem powodem do dyskusji.
To ja napiszę, czym są "Chłopki" dla mnie. I dlaczego cieszę się, że je przeczytałam.
Ta książka to kadr z przeszłości. Kadr sprzed stu lat. To dużo czy mało?
Dużo, jeżeli spojrzeć na postęp w wielu dziedzinach.
Mało, gdy wziąść pod uwagę, jak bardzo jeszcze tkwimy w tamtych stereotypach, jak życie naszych  babć wpływa na współczesne wybory. Mało, bo to wciąż jednak temat nieprzepracowany, nieprzegadany. Część wspomnień jest wypierana. Nie o wszystkim wiemy. 
A ta książka sprawia, że chcemy się obejrzeć w tył, w przeszłość, i spytać, jak to było w naszej rodzinie... 
Ja uważam, że takie rozmowy, powroty do dawnych lat, są bardzo potrzebne - jeżeli nie wiesz skąd przyszedłeś, możesz nie wiedzieć, dokąd idziesz. Możesz nie rozumieć i zbyt łatwo oceniać. 
Duża wartość tej książki leży też dla mnie w źródłach - są to prawdziwe pamiętniki, spisane historie, listy, ówczesne gazety... nie wszystkie, bo nie sposób ująć wszystkiego w jednej książce, ale jest to punkt wyjścia. Potem można sięgnąć po "Wymazaną granicę" czy "Był dwór nie ma dworu". 
Macie też jakieś książki, które uzupełniałyby "Chłopki"?
_______________
#gdziespomiedzy
#bookphotography #bookstagrampl #książki #literaturafaktu #chłopki #joannakucielfrydryszak #marginesy #kochamczytać #czytambolubię #polskawieś #niestatystyczny #polecajka
Margaret Atwood. Od niedawna jedna z moich ulubion Margaret Atwood. Od niedawna jedna z moich ulubionych pisarek. A za co pokochałam Atwood?
.
Za poczucie humoru. Takie ironiczne, czasem wręcz cyniczne. Jeżeli można mieć mroczne poczucie humoru, to kanadyjska pisarka je ma.
.
Za konsekwentne zdzieranie warstw. Nie zatrzymuj się w pół kroku, mówi Atwood, patrz, gdzie ta myśl cię zaprowadzi? Na pewno chcesz tam iść? Na pewno Ci się to podoba? Rzuciłeś hasło, a co ono naprawdę znaczy?
.
Za ludzką uczciwość. Brak pomników, piedestałów, zasłon i tabu. Siebie też nie oszczędza. 
.
Za to, że ocenę swoich bohaterów zostawia nam - czytelnikom.
.
Za umiejętność wchodzenia w przeróżne rodzaje osobowości - jaką ona musi mieć wyobraźnię! Jaką spostrzegawczość! 
.
Za odwagę - mówi głośno o problemach społecznych. Jest sobą. Czytałam kiedyś, że dorastanie w kanadyjskim lesie (Atwood tam właśnie się wychowywała, tak pracowali jej rodzice) uodporniło ją na pytanie "a co ludzie powiedzą?". 
.
Wreszcie za to, że czytając jej książki, to pomimo całej ich grozy, mroku i rozgrzebywania ludzkich emocji, nie czuję się pokaleczona. Ani dobijająco bezradna. Za słowo "czułosć" zostałabym zapewne nieźle zbesztana, ale pod surowością, przenikliwością książek Margaret Atwood kryje się ciut tkliwości. Może ciut nihilistycznej, ale jednak. 

#gdziespomiedzy #bookstagrampl #kochamczytać #czytambolubię #margaretatwood #opowieśćpodręcznej #kamienneposłanie #dobrekości #opisaniu
Idzie swoją drogą. Dużo tam kamieni, buty dziu Idzie swoją drogą. 
Dużo tam kamieni, buty dziurawe, ale ona idzie. To ze słońcem, to pod wiatr. 
Głównie wędruje z kawą i kalendarzem pod pachą, jako Wielka Ogarniaczka Życia Rodzinnego.
Czasem wypisuje się z ram i tańczy po łąkach.

@w.dziurawych.trampkach
- czy to ty?

#kobiety_fotowtorek #gdziespomiedzy 
@fotowtorek_kfs #kfs #siostrzeństwo
Czas. Dobry, lepszy, najlepszy. Zły, gorszy, naj Czas.

Dobry, lepszy, najlepszy.
Zły, gorszy, najgorszy.

Było... Jest! 

Będzie?

Co zatrzymać? Co wypuścić?
Oglądać się za siebie czy iść dalej?

"To sprzedane do nieba, cała sztuka. Szczęśliwy, kto ten skrawek widział, niech większego szczęścia nie szuka"
(M. Pawlikowska-Jasnorzewska)

#52zdjęcia_33_2023 #czas #52zdjęcia #temattygodnia 
#bookphotography #bookstagram #kochamczytać #gdziespomiedzy #mariapawlikowskajasnorzewska
Byłam jeszcze mała, miałam może 8 lat, kiedy c Byłam jeszcze mała, miałam może 8 lat, kiedy chwycilam z regału Babci książkę "Życie jest snem". Uderzenie tej myśli - czy życie może być snem -  pamiętam do dziś. 
Co jest prawdą a co złudzeniem? Co  gwiazdami a co ich odbiciem w stawie?

Moje impresje na temat: #książka_fotowtorek 
dla @kobiecafotoszkola 

#gdziespomiedzy #kfs_fotowtorek #bookstagram #kochamczytać #życiejestsnem #czytambolubię #trochęwątpliwości
Mistrzowie opowieści. O kobiecie Wyd. Wielka Lite Mistrzowie opowieści. O kobiecie
Wyd. Wielka Litera 
___________________
O budowaniu własnego "ja".
"Ten trudny wiek..." - o dorastaniu.
O radzieckiej (nie)szczęśliwości.
O samotności rodem z "Wron" Dvorakowej, ale w scenerii fińskiej wsi.
"Bukiet kwiatów, który Xia przyniósł do kawiarni, jest naprawdę piękny, a ja umieram ze smutku".
O tym, jak zostać panią sprzątającą na własność i o tym, jak w końcu można wybuchnąć płaczem.
O Towarzystwie do Zadawania Pytań - Virginii Woolf - świetne!
O tym, co się dzieje pod pewnym łóżkiem w Egipcie i o tym, kto jest idealną niewiastą - siostra, a w nagrodę "na głowę włożono jej koronę: jeszcze większą czarną płachtę (...). Mnie dla odmiany, chcąc zmylić ojca, los i przeznaczenie, mama ubierała jak chlopaka, jakbym nie była (...) każdą inną kobietą z otworem".
O tym, jak wybrać między dwoma miłościami - do matki i do przyjaciółki.
O matce - czarownicy.
O opiekowaniu się dziećmi jak na dobrą matkę przystało (groteska, humoreska?)
O zawiści, zemście, żalu i obracaniu wszystkiego w proch.
O depresji, psychozie poporodowej.
O potrzebie wolności. Kto będzie bardziej wolny - kobieta czy roślina?
O śmierci. 
O kobiecie takiej jak ty? Jak ja?

Będę do nich wracać. 

#gdziespomiedzy #bookstagrampl #bookstagram #kochamczytać #czytambolubię #niestatystyczny #polecajka #literaturapiękna #mistrzowieopowieści #mistrzowieopowieściokobiecie #okobiecie #wydawnictwowielkalitera #opowiadania
Wrzesień i sentymenty. Jedyne, jakie lubię. Nie Wrzesień i sentymenty. Jedyne, jakie lubię.  Nie jestem sentymentalna, reaguję alergicznie na hasło "kiedyś to było"; jak raz mąż zniósł ze strychu pudło z pamiątkami, w pierwszym odruchu wzruszyłam ramionami i chciałam wszystko wyrzucić. Bez żalu podarłam kilka starych zdjęć. 
Sentyment mam do szkoły. Zapach kredek i atramentu, czysty zeszyt, smak jabłka na drugie śniadanie (w domu obowiązkowo zupa mleczna) i widać duże poczucie bezpieczeństwa, skoro tak mi się dobrze kojarzy... może dlatego dziś pracuję w szkole ;)

#sentymenty #52zdjęcia_32_2023 #temattygodnia #52zdjęcia @52zdjecia
#wrzesień #szkoła #początek
#gdziespomiedzy
@zielonyregal - Małgosiu, jak ty wybrałaś te pa @zielonyregal - Małgosiu, jak ty wybrałaś te parę nazwisk, książek, z całego stosu rzeczy ważnych?! Jak miałam to wybrać ja?! Już chyba wolę wyzwanie typu: kup w Biedronce parówkę Patrycję!
Ale spróbowałam;)
I tak się przedstawia moja lista #54321 na dzień dzisiejszy:

5 książek, które kocham:
Pod słońcem Julii Fierdorczuk
Świat Dysku Terry'ego Pratchetta (że to trochę ponad 40 części? co tam, kocham każdą!)
Opowieść podręcznej Margaret Atwood (ale Testamenty już nie)
Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego 
Dziecko piątku Małgorzaty Musierowicz 

4 autorów, których książki biorę w ciemno:
Katarzyna Puzyńska
Julia Fiedorczuk
Margaret Atwood
Zofia Stanecka 

3 ulubione motywy:
macierzyństwo i wychowawcze dylematy
zwyczajne życie i młyny historii
szczegóły znaczące 

2 ulubione miejsca do czytania:
przy stole w kuchni
ławka bujana w ogrodzie (jeśli akurat taka gdzieś jest)

1 książka, która czeka na przeczytanie:
moja, hehe
a tak serio to leży ich cały stosik. W koszykach internetowych księgarni stosiki kolejne. W archiwach zapisanych polecajek bookstagramowych - jeszcze kolejne. A potem zawsze mogę wrócić do ulubionych-już-przeczytanych.

Uff, wybaczcie mi, moje wszystkie inne książki! Też was kocham! Każda z was była dla mnie w którymś momencie ważna, potrzebna - czy to do śmiechu, czy to do zamyślenia się... Następnym razem zgodzę się szybciej na bieganie w maratonie niż wybieranie spośród was! 
I kończę, bo przychodzą mi na myśl wszystkie książki, których nie wymieniłam ;)

#gdziespomiedzy #bookstagrampl #wyzwanieczytelnicze #ulubioneksiążki #juliafiedorczuk #katarzynapuzyńska #zofiastanecka #margaretatwood #kochamczytać #niestatystyczny #jeżycjada #światdysku #wiedźmin
Moja melancholijna Lilka. Tak ją narysowała @muk Moja melancholijna Lilka.
Tak ją narysowała @mukozu.art - świetnie uchwyciła charakter mojej bohaterki! Dziękuję Ci! 

Wyganiając mojego wewnętrznego krytyka hen, daleko, odważylam się napisać więcej o książce, którą napisałam. Mimo, że opowieść jest pełna humoru, to jednak pewien melancholijny rys też w sobie ma. Trochę tęsknoty za zrozumieniem, przyjaźnią. Za pięknem. 

I napisałam o dwóch ważnych literacko rzeczach - wszystko na blogu :) link będzie w relacji 'Lilka i Henio'.

@kachna.krasnianka - dziękuję za motywację do wpisu ❤️

#gdziespomiedzy #kochampisać #bookstagrampl 
#melancholia_fotowtorek #kfs @fotowtorek_kfs 
#ilustracja #bajkadladzieci
To tylko awaria. To się poskleja. @52zdjecia - a To tylko awaria.
To się poskleja.

@52zdjecia - a już myślałam, że nic nie będę miała na 31 temat...
I oto przyszedł dzisiejszy dzień. Cały na biało i wyszczerzony w złośliwym uśmiechu. No żesz od rana wszystko nie tak! Poskarżę się tylko, że na mój przepyszny zakalec synek się wykrzywił i rzucił: "to jest obrzydliwe!". No cóż. 
Do pracy też nic nie przygotuję, bo mi laminarka wariuje.
To... idę poczytać! Patrzę na stosik przyfotelowy i chyba wybiorę dziś kolejne opowiadania z cyklu "Mistrzowie opowieści. O kobiecie". Chcę wszystkie książki z tej serii! I nie chcę już żadnych awarii ;)

#totylkoawaria #temattygodnia #52zdjęcia_31_2023 #52zdjęcia 
#gdziespomiedzy #kochamczytać
Mój Instagram

życie i książki

Czytamy dzieciom – część 3

24 lipca 2022
życie i książki

Literacki Sopot 2023

22 sierpnia 2023
życie i problemy

Żółte liście – część 4. I ostatnia!

25 listopada 2021
życie i książki

Przedwiośnie – część 1

18 lutego 2022
życie i książki

Opowieści rodzinne. Lato – część 2

17 września 2023
życie i problemy

Czas.

2 sierpnia 2022
życie i ...

Czerwiec.

19 czerwca 2022
życie i problemy

Wpis od Miss Fereiry

14 października 2021
życie i ...

Rozmowy. Hania

15 października 2022
życie i problemy

Parę słów od zapyziałej idealistki.

4 marca 2022

© 2023 gdzieś pomiędzy | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme